Rooie Vrouwen

Rooie Vrouwen

“Rooie Vrouwen in de PvdA” was de naam van een vrouwenorganisatie in de periferie der Nederlandse Partij van de Arbeid. Ze heette aanvankelijk (vanaf 1969) “Vrouwen in de PvdA”. In 1975 werd dit “Rooie Vrouwen in de PvdA”.

Het was een vooral feministisch getinte groepering, die streed voor gelijke rechten en gelijke beloning, evenals voor de herverdeling van arbeid en macht, dit laatste ook binnen de PvdA. De groep kwam in 1976 nadrukkelijk in het nieuws, door een bezetting van de Bloemenhove (abortus-) kliniek in Heemstede, die toenmalig minister van Justitie Van Agt destijds wilde sluiten.

In 1995 liep het zelfstandige bestaan ten einde, doordat de organisatie in de PvdA geïntegreerd werd; in eerste instantie onder de naam Rosa-vrouwen-project. Vanaf 2000 werd dit het PvdA-vrouwen-netwerk (PVN). Samenwerking met vrouwen uit andere partijen is gebundeld in het Politiek Vrouwen Overleg (PVO). (informatie van Wikipedia)

Rooie Vrouwen

Rooie Vrouwen

Rooie Vrouwen
Aan het spreekgestoelte: Pijkel Schröder (links) en Marijke Wutrich

Rooie Vrouwenpraatgroep
Een bijeenkomst van de praatgroep van Rooie Vrouwen, zo te zien bij iemand thuis, jaar onbekend…:

Rooie Vrouwenpraatgroep
Lea, Nettie de Vos, Ida van der Meer

Rooie Vrouwenpraatgroep
Ida van der Meer

Rooie Vrouwenpraatgroep
Simone Rol, Ineke van Andel

Rooie Vrouwenpraatgroep
Lea Griffioen

Rooie Vrouwenpraatgroep
Ineke van Andel, Karien Schilder, Ria Endstra

Rooie Vrouwenpraatgroep
Ria Endstra

(foto’s: Toos Poels)

Rooie Vrouwen